Laudator. Kancelaria prawna

UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r., podpisana w Berlinie dnia 17 lipca 2003 r. (Dz. U. z dnia 16 listopada 2004 r.) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 17 lipca 2003 r. została podpisana w Berlinie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r., w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r. Rzeczpospolita Polska i Republika Federalna Niemiec, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", pragnąc uzupełnić w stosunkach między dwoma Umawiającymi się Stronami Europejską konwencję o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r., w brzmieniu określonym przez Drugi Protokół Dodatkowy z dnia 17 marca 1978 r., zwaną dalej "Konwencją", oraz ułatwić stosowanie zawartych w niej zasad, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 (do artykułu 2 Konwencji) Zezwala się także na wydanie, jeżeli wymiar kary pozbawienia wolności, zastępczej kary pozbawienia wolności, środka zabezpieczającego, jakie mają być jeszcze wykonane, a w wypadku kilku kar pozbawienia wolności, zastępczych kar pozbawienia wolności lub środków zabezpieczających, jakie mają być jeszcze wykonane, jeżeli ich suma wynosi co najmniej trzy miesiące. Artykuł 2 (do artykułów 7 i 8 Konwencji) 1. Wezwana Umawiająca się Strona zezwoli na wydanie osoby za przestępstwo, które według jej ustawodawstwa należy do jurysdykcji jej sądów, jeżeli przeprowadzenie ścigania karnego na terytorium wzywającej Umawiającej...

POSTANOWIENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 25 listopada 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń. (M.P. z dnia 18 lutego 1998 r.) Rej. 231/97 Na podstawie art. 138 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) oraz ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450), w uznaniu wybitnych zasług w działalności państwowej i publicznej odznaczeni zostają KRZYŻEM OFICERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 1. Eckert Marian s. Zygfryda, 2. Gołębiewski Henryk s. Wincentego, 3. Kobyliński Maciej s. Kazimierza, 4. Łęcki Włodzimierz s. Stefana, 5. Majchrowski Jacek s. Tadeusza, 6. Nowak Kazimierz s. Stanisława, 7. Oleksiński Marek s. Wiktora, 8. Rodzeń Marian s. Jana, 9. Szopa Zygmunt s. Józefa, 10. Trombski Marek s. Henryka, KRZYŻEM KAWALERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 11. Gajewski Andrzej s. Jerzego, 12. Graj Cezary s. Kazimierza, 13. Jucha Stanisław s. Władysława, 14. Mańkut Władysław s. Grzegorza, 15. Maraszek Ryszard s. Jana, 16. Marcinko Jerzy s. Czesława, 17. Pezda Janusz s. Władysława, 18. Siewierski Zdzisław s. Jana, 19. Sosnowski Adam s. Zygmunta, 20. Surowiec Kazimierz s. Wincentego, ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI 21. Brodowski Wiesław s. Tadeusza, 22. Faliński Zbigniew s. Ignacego, 23. Jankowiak Wojciech s. Józefa, 24. Kalisz Andrzej s. Stanisława, 25. Kubiak Władysław s. Józefa, 26. Marcisz Mirosław s. Władysława, 27. Olszewski Wiesław s. Daniela, 28. Pieniążek Jerzy s. Bolesława, 29. Wojciechowski Henryk s. Józefa, 30. Zaorski Zenon s. Eugeniusza, SREBRNYM KRZYŻEM ZASŁUGI 31. Klepacz Apolonia c. Józefa, 32. Matusiewicz Waldemar s. Józefa, 33. Sochacki Janusz s. Józefa.